Μακ Κάρτνεϊ, Πολ

(Sir James Paul McCartney, Λίβερπουλ 1942 –). Άγγλος μουσικός και συνθέτης. Ο Μ.Κ., ο πιο επιτυχημένος στην προσωπική του καριέρα από τα τέσσερα μέλη των Beatles, γνώρισε τον Τζον Λένον (βλ. λ.) το 1957 και μετά από μια περίοδο αναζητήσεων μουσικής κατεύθυνσης δημιούργησαν τα θρυλικά σκαθάρια, που έμελλε να αλλάξουν την εικόνα της ποπ μουσικής κατά τη δεκαετία του 1960 (βλ. λ. Μπιτλς). Όμως, ήδη στα τέλη της δεκαετίας είχαν διαφανεί κάποια εσωτερικά προβλήματα στις τάξεις του γκρουπ, και ιδιαίτερα μεταξύ των βασικών συνθετών τους, Λένον και Μ.Κ. Η σχέση του Λένον με τη Γιόκο Όνο και ο γάμος του Μ.Κ. με την Αμερικανίδα Λίντα Ίστμαν, κόρη ενός από τους πιο φημισμένους δικηγόρους των ΗΠΑ (ο οποίος μάλιστα προτάθηκε από τον Μ.Κ. να αναλάβει τη διαχείριση των οικονομικών υποθέσεων του συγκροτήματος, μετά από μια σειρά κακών διαχειριστών) επέσπευσαν την οριστική διάλυση. Ο Μ.Κ. ήταν εκείνος που ανακοίνωσε μονομερώς τη διάλυσή τους, λίγο πριν από την κυκλοφορία του κύκνειου άσματος των Beatles, Let It Be, και αμέσως μετά (Απρίλιος 1970) κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό δίσκο του (McCartney). Ο μονομερής χειρισμός αυτής της υπόθεσης οδήγησε σε μεγάλη ψυχρότητα με τα υπόλοιπα μέλη, και ιδίως με τον Λένον, με εκατέρωθεν αιχμές σε στίχους μεταγενέστερων τραγουδιών τους. Το 1971, ο Μ.Κ. ίδρυσε ένα νέο συγκρότημα, μαζί με τη σύζυγό του Λίντα (Μακ Κάρτνεϊ πλέον), τους Wings, στρατολογώντας μερικούς από τους κορυφαίους μουσικούς της εποχής. Μετά από μερικές επιτυχίες («Give Ireland Back to the Irish», το 1972, που απαγορεύτηκε από το βρετανικό ραδιόφωνο λόγω του πολιτικού περιεχομένου του· «Live and Let Die», to 1973, από τη μουσική επένδυση της ομώνυμης κινηματογραφικής επιτυχίας της σειράς Τζέιμς Μποντ κ.ά.), οι Wings κυκλοφόρησαν το καλοκαίρι του 1973 τον σημαντικότερο και πιο επιτυχημένο δίσκο τους, Band on the Run, ηχογραφημένο στη Νιγηρία. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη, παρότι το 1977 το συγκρότημα κυκλοφόρησε το πλέον επιτυχημένο εμπορικά τραγούδι στη Μεγάλη Βρετανία έως τότε, «Mull of Kintyre». Μετά από συνεχείς ανακατατάξεις στη σύνθεση του συγκροτήματος και με αφορμή τη δολοφονία του Λένον, τον Δεκέμβριο του 1980, ο Μ.Κ. διέλυσε τους Wings και έκτοτε ακολούθησε προσωπική σταδιοδρομία. Το 1979, ο Μ.Κ. αναφέρθηκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως ο πιο επιτυχημένος συνθέτης ποπ μουσικής όλων των εποχών και το 1980 κέρδισε ένα βραβείο Γκράμι (με τους Wings). Το 1982, κυκλοφόρησε ο προσωπικός δίσκος του, Tug of War, στον οποίο συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο Μάικλ Τζάκσον και ο Στίβι Γουόντερ. Το 1984 ακολούθησε ο δίσκος Pipes of Peace και το 1985 ο Μ.Κ. συμμετείχε στην ανθρωπιστική διοργάνωση Live Aid. Το 1986 το όνομά του συμπεριλήφθηκε στο Guinness Hall of Fame. Τα επόμενα χρόνια συνέχισε με την κυκλοφορία νέων δίσκων και το 1992 τιμήθηκε με το σουηδικό βραβείο μουσικής Polar. Το 1993 πραγματοποίησε παγκόσμια περιοδεία παρουσιάζοντας κομμάτια από την εποχή των Beatles έως τότε. Δύο χρόνια αργότερα συνεργάστηκε για άλλη μία φορά με τα πρώην σκαθάρια, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ, ηχογραφώντας νέα κομμάτια. Το 1997 η βασίλισσα της Αγγλίας τον έχρισε ιππότη για τις υπηρεσίες του στην τέχνη, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε ο δίσκος του Flaming Pie, για τον οποίο του απονεμήθηκε το βραβείο Γκράμι, ως ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς στην κατηγορία του. Τον Απρίλιο του 1998, όμως, μια τραγωδία έπληξε την οικογένειά του, όταν η σύζυγός του και φημισμένη φωτογράφος πλέον Λίντα υπέκυψε μετά από χρόνια μάχη με τον καρκίνο. Τον Ιανουάριο του 2000, ο Μ.Κ. κυκλοφόρησε το άλμπουμ A Garland for Linda, ως φόρο τιμής στη σύζυγό του.